در دستگاههای هواساز از چندین لایه فیلتر با قابلیت های مختلف و جنس های متفاوت استفاده می‌شود که عملکرد آنها بصورت زیر می باشد:
برای تصفیه ذرات درشت تر از فیلترهای فلزی که قابلیت شستشو دارند استفاده می شود. این فیلتر ها معمولا از جنس آلومینیوم و یا استنلس استیل ساخته شده و بصورت طوری های چند لایه بوده و قابلیت کنترل ذرات درشت را دارند و یا بعبارتی می توانند میزان پنجاه الی شصت درصد پارتیکل عبوری را جذب نمایند.
در مرحله بعدی فیلتر های کیسه ای قرار می گیرند این فیلتر ها که بیشتر از نوع بدون بافت هستند میتواند ذرات متوسط پارتیکلی را از مسیر هوا جدا کنند
در مراحل بعدی از فیلتر هپا و یا اولپا که از جنس بوروسیلیکات و به ترتیب دارای قدرت جذب ذرات تا 0.12-0.3میکرون هستند استفاده می‌شود. این فیلتر ها ذرات کوچک تر را جدا می نمایند و قابلیت ایجاد فضا هایی با حدود یکصد پارتیکل در فوت مکعب را ایجاد می کنند.
بدنه اصلی دستگاه از جنس استنلس استیل ساخته شده و دارای فریم آلومینیومی می باشد.
اصولا دستگاههای این بخش در دو مدل اینترنال و اکسترنال بنا به کاربرد و نوع فضا های تولید و یا مصرف متفاوت و متغییر است.
توان برق مصرفی دستگاه بنا به اندازه و نوع فن ها متفاوت بوده و از یک الی بیست کیلو وات طراحی می شود.
بنا به نوع کاربرد این دستگاه ها توسط سیستم های "یو وی" و یا اوزن جهت کنترل میکروبی مجهز می شوند
در محیط هایی که بیماران دارای شرایط خاص عفونی، مانند بیماران سوختگی یا بیماران با توان دفاعی تضعیف شده، نگهداری می شوند و نیز محیط های تولید محصولاتی که به لحاظ میکروبی یا ذرات آلاینده نیاز به سیستم هواساز هایژنیک دارند کاربرد دارد
با توجه به کاربر ی های خاص پروژه، شرایط استفاده ، طراحی این دستگاه نیز می بایست تغییر کند.
همچنین در واحد های تولیدی به منظور کاهش میزان گرد و غبار (پارتیکل )محیط خصوصا اتاق های تمیز (کلین روم) در تولید وسایل و تجهیزات پزشکی کاربرد دارد .